स्वतन्त्र समाचार सेवा / INS बुटवल उपमहानगरपालिकाले नगर क्षेत्रका फुटपाथ, सार्वजनिक चोकमा सामान्य व्यवसाय गरेर स्वरोजगार बनेका महिलालाई सम्मान गर्न थालेको छ। उपमहानगरले सडक छेउ र सार्वजनिक चोकमा मकै पोलेर र सालको पात बेचेर गुजारा चलाउँदै आएका स्वरोजगार महिलालाई सम्मान गर्न थालेपछि ती पेसामा संलग्न महिला उत्साहित भएका छन्।
स्थानीय महिलाले जीविकोपार्जनका लागि सडक पेटिमा हरियो मकै पोलेर, सालको पात तथा टुना, टपरी बनाएर बिक्री गरेर गर्दै आएका छन्। यसरी काम गर्दा परिवारको दैनिक खर्चमा सहज भएको बुटवल–७ मा बसोबास गर्ने ५२ वर्षीया लक्ष्मीदेवी आर्चायले बताउनुभयो। विगत २२ वर्षदेखि हरियो मकै पोलेर बेच्ने गर्दै आएको भन्दै उहाँले यही व्यापारबाट जीविकोपार्जन भइरहेको बताउनुभयो।
सोमबार, बिहीबार बुटवलको दीपनगरको हाटबजारमा र शनिबार, बुधबार, आइतबार र मङ्गलबार अन्य हाटबजारमा मबै पोलेर बेच्ने गरेको आचार्यले सुनाउनुभयो। “पहिला सुरुमा हरियो सागसब्जी बेच्ने गर्थे”, उहाँले भन्नुभयो, “पहिलेको व्यवसायबाट घाटा भएपछि दैनिक जीवनयापनका लागि मकै पोल्ने पेसा थालेकी हुँ।”
आचार्यले दीपनगर बजारमा दैनिक एक सय बढी मकै पोलेर बिक्री गर्नुहुन्छ भने अन्य हाटबजारमा एक सय ५० भन्दा बढी बिक्री गर्ने गर्नुभएको छ। उहाँले यो व्यवसायबाट दैनिक रू एक हजारदेखि रू एक हजार पाँच सयसम्म मुनाफा हुने गरेको बताउनुभयो। काम सानो वा ठूलो नहुने भन्ने कुरा उपमहानगरले सम्मान गरेपछि महसुस भएको उहाँले बताउनुभयो।
बुटवल–३ गोलपार्कका ६६ वर्षीया राधा राना मगरले विगत २० वर्षदेखि मकै पोलेर जीवनयापन गर्दै आएको बताउनुभयो। गुल्मी जिल्लाको भार्से घर बताउने राधा विसं २०३४ मा बुटवल झर्नुभएको थियो। सुरुमा कालिकानगरमा ढाका कपडा बुन्ने तथा बुटवल औद्योगिक क्षेत्रमा मजदुरी गर्ने गरेको बताउँदै उक्त कामबाट घर खर्चमा समस्या भएपछि मकै बिक्री गर्न थालेको उहाँले सुनाउनुभयो।
राधाले पोलेका मकै प्रतिगोटा रू २५ देखि ३० र हरियो रू २० मा बिक्री हुने गरेको छ। कहिलेकाहीँ दिनको ३० देखि ७० वटासम्म पोलेको मकै बिक्री हुने गरेको उहाँले जानकारी दिनुभयो। उहाँले आफ्नो पेसालाई प्रत्साहन गर्न उपमहानगरले रू पाँच हजारसहित सम्मान गरेका भन्दै यसबाट थप उर्जा प्राप्त भएको बताउनुभयो।
बुटवल–१ स्थित फूलबारीमा बस्दै आउनुभएकी २८ वर्षीया दिलमाया विक तिनाउ पुल छेउमा मकै पोलेर बेच्ने गर्नुहुन्छ। मकै बिक्रीबाट दैनिक रू पाँच सय मुनाफा आर्जन हुने गरेको उहाँले बताउनुभयो। विगत १० वर्षदेखि यही व्यवसाय गर्दै आएकी विकले पोलेको मकै रू २५ देखि ३० सम्ममा बिक्री हुने गरेको छ। विकले बिहान उपमहानगरमा सरसफाइको काम गर्नुका साथै अन्य समयमा मकै पोलेर बेच्ने गर्नुहुन्छ।
बुटवल–१ को दीपनगरमा बसोबास गर्दै आउनुभएकी ५२ वर्षीया तारा गिरीले विगत ३० वर्षदेखि सालको पात बिक्री गर्दै आउनुभएको छ। उहाँले पहिला हरियो सागसब्जीको व्यापार गर्नेगरेकामा तरकारी व्यवसायबाट नोक्सान धेरै भएपछि पेसा परिवर्तन गरेको बताउनुभयो। गिरीले श्रीमान् अस्वस्थ्य भएकाले केही गर्न नसक्ने भन्दै तीन छोरी र एक छोराको सबै खर्च सालको पात बेचेर नै भइरहेको बताउनुभयो। उहाँले दीपनगरको बजार र बुटवल हाटबजारमा पात बेच्ने गर्नुहन्छ।
कपिलवस्तुलगायत जङ्गलमा पुगेर दिनभरिमा सालका पात टिपेर ल्याउने गरेको भन्दै भोलिपल्ट बजार प्रतिमुठा रू ५० देखि रू ६० सम्ममा बिक्री गर्ने गरेको गिरीले जानकारी दिनुभयो। यसबाट दैनिक रू पाँच सयदेखि रू एक हजारसम्म मुनाफा आर्जन हुने गरेको उहाँको भनाइ छ।
उपमहानगरले यसरी स्वरोजगार बन्दै आएका यहाँका महिलालाई रू पाँच हजारसहित सम्मान गरेको निकै खुसी लागेको बताउँदै गिरीले यसबाट काम गर्न थप हौसला प्राप्त भएको बताउनुभयो। आफूसँगै आफूजस्ता अन्य दिदीबहिनी पनि सम्मान हुनुभएपछि उपमहानगरले हानमीलाई ठूलो गुन लगाएको जस्तो महसुस भएको छ”, उहाँले भन्नुभयो।
रुपन्देही जिल्लाको तिलोत्तमा नगरपालिका–२ योगीकुटीमा बसोबास गर्ने ४० वर्षीया रमा बस्यालले विगत ११ वर्षदेखि सालको पात बिक्री गर्दै आउनुभएको छ। उहाँ नजिकैको चरङ्गे, भलुहीको जङ्गलमा पुगेर सालको पात टिप्नुहुन्छ। उहाँले उक्त पात बुटवल बजारमा पुर्याएर बिक्री गर्दै आउनुभएको छ। बुटवल नजिकको जङ्गलमा पात नपाउँदा नवलपरासीको चोेरमारा जङ्गलसम्म पुगेर पात टिप्ने गरेको बस्यालले सुनाउनुभयो।
बुटवल उपपमहानगरपालिका कार्यालय अगाडि हाटबजारमा विगत चार दशकदेखि तरकारी, फलफूलसँगै सालको पात बिक्री गर्दै आउनुभएकी ७७ वर्षीया सावित्रा गुरुङ ठकुरी (नानी)को जीविकोपार्जनको प्रमुख आधार नै यही पेसा बनेको छ। “चिडियाखोला सुकुम्बासी टोलमा बस्छु। १६ वर्षको उमेरमा भारतीय सेनामा कार्यरत गोपाल ठकुरीसँग विवाह भयो। श्रीमान्को सेनाबाट अवकाश भएपछि स्वदेश आउनुभएको थियो। बुटवलमा मजदुरी गर्दागर्दै उहाँको क्षयरोगले थलिएर निधन भयो”, उहाँले भन्नुभयो।
उमेर ढल्किँदै जाँदा श्रमिकको काम गर्न नसक्ने अवस्था भएपछि छोरी निरुको सहयोगमा हाटबजारमा हरियो तरकारीको व्यवसाय सुरु गरेको ठकुरीले बताउनुभयो। हरेक शनिबार र बुधबार बुटवलमा लाग्ने हाटबजारमा जाने गरेको उहाँले बताउनुभयो।
ठकुरीले भन्नुभयो, “घरमा बस्न, दिन कटाउन गाह्रो हुन्छ, त्यसैले यहाँ आएपछि दिदीबहिनीसँग कुराकानी गरेर दिन काट्छु। केही आम्दानी पनि हुन्छ, जीविकोपार्जन यसैबाट भइरहेको छ।” व्यापार गर्ने दिदीबहिनीले पनि एक दिन नआउँदा बजै किन आउनुभएन भनेर सोधीखोजी गरेर बोलाउने गरेका उहाँले बताउनुभयो।
बुटबल उपमहानगरपालिकाका प्रमुख खेलराज पाण्डेयले मकै पोल्ने, सालको पात बिक्री गर्ने, फलफूल तथा तरकारी बिक्री गरी स्वरोजगार बनेका महिलालाई सम्मान गरिएको बताउनुभयो गत वर्षको नीति तथा कार्याक्रममा स्वरोजगार महिलालाई सहयोग तथा सम्मान गर्ने विषयम समावेश गरिएको बताउँदै सोहीअनुसार रू पाँच हजारसहित सम्मान गरिएको उहाँले जानकारी दिनुभयो।
प्रमुख पाण्डेयले यस्ता कार्यक्रमलाई आगामी वर्षमा पनि निरन्तरता दिइने बताउनुभयो। महिला सशक्तीकरण अभियानअन्तर्गत उहाँहरुलाई रू पाँच हजार नगदसहित सम्मान गरिएको उहाँको भनाय छ। नगरले इ रिक्सा चलाउँदै आएका ७५ जना महिलालाई केही महिना अगाडि तालिम र सम्मान गरिएको प्रमुख पाण्डेयले जानकारी दिनुभयो।
उपमहानगरपालिकाका उपप्रमुख सावित्रादेवी अर्यालले महिलालाई सशक्तीकरण गर्ने उद्देश्यले सबै क्षेत्रमा सबैसँग जोड्न बजेटमा यस्ता कार्याक्रम समावेश गरिएको बताउनुभयो। उहाँका अनुसार महिलालाई आवश्यकता अनुसार तालिम तथा सीपको समेत व्यवस्था गरिँदै आइएको छ।
मानवीय विकासबिना महिला सशक्तीकरण नहुने भएकाले तल्लो क्षेत्रमा रहेर श्रम गरिरहेका महिलाको जीवनस्तर उठाउने उद्देश्यले सम्मान गरिएको उपप्रमुख अर्यालले बताउनुभयो। आगामी आवमा पनि सीपमा पहुँच पुर्याउने किसिमका योजना नीति तथा कार्यक्रममा ल्याउने उहाँले जानकारी दिनुभयो।
श्रोत: आइएनएस-स्वतन्त्र समाचार
स्वतन्त्र समाचार सेवा / INS का अन्य पोस्टहरु:
- बिजुली निकासी गर्न खै त प्रसारण लाइन?
- कर्जा असुली दबाबमा रहेको हुँदा निष्क्रिय कर्जा अनुपात केही बढेको हो: गभर्नर
- मनोरञ्जन क्षेत्रका महिला जोखिमपूर्ण अवस्थामा
- ऊर्जा सुरक्षाका लागि ऊर्जा मिश्रण
- अभिनय सिकेर बोक्सीको घरमा काम गरेकी हुँ: केकी
- व्यवस्थालाई नै भारी बोकाएर खराब बनाउने काम नगरौँः मन्त्री शर्मा
- भयावह बन्दै डढेलो
- भरतीय सर्वोच्च अदालतद्वारा जलवायु परिवर्तनको प्रतिकूल प्रभावबाट मुक्त हुन पाउने अधिकारलाई मान्यता
- चारदिनसम्म पुरिएका ऋषि जो खुट्टा गुमाएको दिन सम्झनै चाहदैँनन्
- आलमसहित चारलाई जन्मकैद
